کنتورسازی پس از ۲۰ سال از بورس اخراج شد

به گزارش خبرنگار مهر، محمد امین قهرمانی، سرپرست معاونت ناشران و اعضای شرکت بورس از لغو پذیرش سهام شرکت کنتور سازی ایران از سوی هیأت پذیرش این بازار خبر داد و گفت: موضوع ابقاء یا لغو پذیرش سهام شرکت کنتور سازی ایران در بورس اوراق بهادار تهران در جلسه ۱۴ اردیبهشت ماه ۱۴۰۰ هیأت پذیرش بورس تهران مطرح و هیأت پذیرش با توجه به نداشتن حداقل الزامات پذیرش در بورس تهران شامل حداقل سرمایه و ارزش بازار سهام شناور و همچنین عدم افشای اطلاعات و صورت‌های مالی موضوع مواد ۷ الی ۱۲ مکرر دستورالعمل اجرایی افشای اطلاعات شرکت‌های ثبت شده نزد سازمان بورس و اوراق بهادار و نیز با توجه به تعلیق طولانی مدت نماد معاملاتی “آکتور”؛ مطابق با ماده ۴۰ مکرر دستورالعمل پذیرش اوراق بهادار تهران با لغو پذیرش و انتقال سهام شرکت کنتور سازی ایران به بازار پایه فرابورس موافقت کرده است.

شرکت کنتور سازی ایران در ۳۱ شهریورماه ۱۳۴۷ به ثبت رسید و در بهمن ماه ۱۳۸۱ به عنوان یکی از شرکت‌های پذیرش شده در بورس اوراق بهادار تهران به عضویت بازار اصلی بورس تهران درآمد.

موضوع فعالیت این شرکت در آغاز، تولید انواع و اقسام کنتورهای مکانیکی به‌ویژه کنتور برق بود و این کارخانه به علت تولید انحصاری محصولی با کیفیت خیلی زود به نمادی معتبر تبدیل شد.

در میانه دهه ۸۰ این کارخانه در لیست واگذاری سازمان خصوصی‌سازی قرار گرفت و در نهایت در سال ۱۳۸۶ با تأیید اهلیت یکی از مشتریان اصفهانی آن و با حمایت برخی مسئولان وقت، در سال ۱۳۸۷ در ازای پرداخت ۹ میلیارد تومان به طور شرایطی مالکیت ۷۰ درصد سهام کنترلی این کارخانه و در اوج سودآوری، به فردی که زمینه کاری و رزومه‌ای در این صنعت نداشته واگذار می‌شود.

شرایط واگذاری سهام کنتور سازی ایران به صورت سه میلیارد تومان به‌عنوان پیش‌قسط پرداخت و الباقی طی پنج سال از سوی خصوصی سازی اعلام شده بود در حالی که این شرکت در هنگام واگذاری، مبلغ ۳۱ میلیارد تومان از وزارت نیرو و شرکت‌های تابعه آن طلبکار بود و در انبار شرکت نیز بیش از ۴۰ میلیارد تومان مواد اولیه وجود داشت.

نماد معاملاتی کنتور سازی ایران پس از افشای صورت‌های مالی موهوم و غیرواقعی به بازار در سال ۱۳۹۶ متوقف و با وجود محکومیت مدیران آن در دادگاه اما تا به امروز همچنان متوقف مانده است.

اخراج کنتور سازی ایران که زمانی نه چندان دور با شرکت‌های بزرگی همچون زیمنس آلمان همکاری داشت امروز عبرت بزرگی برای خصوصی سازی در اقتصاد ایران است که برای شفافیت هزینه‌های گزافی را متحمل شده است.