تشریح تکنیک های سفرنامه نویسی/از بیان چالش ها تا استفاده از طنز

به گزارش خبرنگار مهر، شهاب چراغی، از سفرنامه نویسان و جهان گردان ایرانی در نشست سفرنامه نویسی که در خانه شعر و ادبیات برگزار شد، درباره تکنیک‌های لازم در حوزه نوشتن سفرنامه گفت: قبل از نوشتن هر سفرنامه باید تصمیم بگیرید که در چه قالبی آن را می‌خواهید منتشر کنید. چه عکس‌هایی برای آن در نظر دارید و یا اینکه اصلاً می‌خواهید در طول سفر، متنی بنویسید یا پس از آن. استفاده از مطالب طنز باعث می‌شود مطلب شما جذاب‌تر باشد. اتفاقات هیجان انگیز را هم بنویسید حتی اگر شخصی باشد و از قضاوت دیگران نترسید.

این راهنمای گردشگری بیان کرد: هنگام سفرنامه نوشتن از چالش‌های خود بگویید، از اتفاقات و اماکن خاص و جذاب عکس واضح و گویا تهیه کنید. لازم نیست همه چیز را در سفرنامه ذکر کنید. اتفاقات غیر جذاب را حذف کنید. در کل سفرنامه،

چراغی در ادامه تأکید کرد: از دیدنی‌های محل مورد بازدید طوری تعریف کنید انگار برای یک نابینا توصیف می‌کنید. در سفرنامه فعل‌هایی استفاده کنید که از یک زمان مشخص برخوردار باشند. بهتر است اول شخص مفرد و گذشته ساده استفاده شود. حتی گاهی استفاده از زبان حال ساده جالب است چون حس همراهی بیشتری به خواننده می‌دهد.

وی افزود: ممکن است سفرنامه‌های اول شما چندان جذاب نباشد اما مأیوس نشوید به مرور قلم شما بهتر شده و پیشرفت خواهید کرد. می‌توانید روز به روز و یا بر اساس اتفاقات متن سفرنامه بهتر شود. اگر در مورد اماکن و مناطق بازدید شده اطلاعاتی نمی‌دهید، مخاطب را به یک منبع ارجاع دهید. بعد از بیان هر موضوعی بلافاصله عکس مرتبط با همان موضوع را بگذارید تا مخاطب خسته نشود. حتی اگر می‌خواهید آن را به زبان عامیانه بنویسید باید در متن سفرنامه قواعد اولیه دستور زبان و نگارش را هم رعایت کنید. می‌توانید به محل اقامتتان هم اشاره کنید ولی دقت کنید که تبلیغ نباشد. از غذاها و کیفیتش صحبت کنید چون شکم گردی از بخش‌های مهم هر سفرنامه است.

وی ادامه داد: بیان و تشریح فرهنگ و عادات مردم هر کشوری را از نگاه خودتان بنویسید. حتماً این مورد جذاب خواهد بود. می‌توانید به برخی از هزینه‌هایتان در سفر و وضعیت حمل و نقل و کیفیت جاده‌ها اشاره کنید. چگونه با مردم محلی ارتباط گرفتید و برخورد آنها با توریست چگونه بود. چه کاری می‌توان انجام داد تا خرج سفر کمتر شود. اینها مواردی است که هر خواننده‌ای به دنبال پاسخ آن خواهد بود.

چراغی اظهار داشت: سفرنامه انواع مختلف دارد. یکی از انواع آن نوشتاری است. مانند سفرنامه‌هایی که در قالب کتاب می‌خوانیم و یا در فضاهای مجازی، وب سایت‌ها و وبلاگ‌ها آنها را می‌بینیم و برخی دیگر به شکل پادکست و ویدئو و یا مستند تولید می‌شود. برخی دیگر مصور هستند مانند کتاب عکس.

این جهانگرد همچنین سفرنامه نویسان ایرانی و خارجی که مشهورتر هستند را نیز در این نشست معرفی و تصریح کرد: همه ما مارکوپولو را می‌شناسیم. او سفرهای متعددی به ایران داشته است. از مشهورترین سفرنامه نویسان خارجی که به ایران آمده است می‌توان به ابن بطوطه، ژان شاردن، ژان اوتر و نیکلای زارودنی اشاره کرد. در میان سفرنامه نویسان معروف ایرانی هم نام ناصرخسرو برای همه آشناست. حاجی سیاح، ابوطالب غفاری، حاج ایاز قشقایی میرزا صالح شیرازی، ناصرالدین شاه، رضاشاه و برادران امیدوار از جمله سفرنامه نویسان معروف ایرانی هستند که خواندن کتاب هر کدام از آنها بسیار جذاب است.