مطالبه حقوق و مزایای کارگر بدون قرارداد

قرارداد، بهترین روش برای تعیین جزئیات بین کارگر و کارفرما است تا هر یک از آنها از حقوق، مزایا، وظایف و سایر موارد آگاه باشند. به همین دلیل، بسیاری از افراد حتی برای کارهای کوچک نیز قرارداد می نویسند. عدم وجود قرارداد کتبی بین کارگر و کارفرما به معنی تضمین نشدن حقوق هر یک از طرفین نیست. در واقع، گاهی اوقات حتی بدون قرارداد کتبی، طرفین می توانند با یکدیگر همکاری کنند. اما بین پرونده های قضایی مرتبط با روابط کارگر و کارفرما، تعداد زیادی از آنها مربوط به مسائل مرتبط با دستمزد کارگر و شکایت او درخصوص مطالبه حقوق است که از سوی کارفرما اشاره شده است.

کارفرما کیست

بر اساس ماده ۲ قانون کار، کارفرما به معنای فرد حقیقی یا حقوقی است که به درخواست آن، کارگر را دریافت حق و تلاش به کار می گیرد. مدیران، مسئولان و به طور کلی هر کسی که مسئولیت اداره مجموعه را برعهده دارد، به نمایندگی و مسئولیت کارفرما عمل می کنند و کارفرما مسئول تمامی تعهداتی است که نمایندگان مذکور در قبال کارگر دارند. در صورتی که نماینده کارفرما خارج از تعهدات خود به کارگر تعهدی بدهد و کارفرما آن را رد کند، کارفرما در قبال کارگر ضامن می باشد.

رابطه کارگر و کارفرما

قانونگذار در واقع رابطه بین کارفرما و کارگر را به شکل واضحی تعریف کرده است و طبق این تعریف، کارفرما موظف است طبق تعرفه های موجود تمامی حقوق کارگر را پرداخت کند، از جمله دستمزد، پاداش، عیدی، حق اولاد، حق مسکن و سایر موارد. در صورتی که کارفرما در پرداخت حقوق به موقع و کامل به کارگر کمبود داشته باشد، کارگر می تواند به اداره کار محل خود مراجعه کند و در خصوص عدم دریافت حقوق خود شکایت کند.

شکایت از کارفرما بدون قرارداد

با توجه به ماده ۷ قانون کار، قرارداد کار به معنای توافق کتبی یا شفاهی است که به واسطه آن کارگر در قبال دریافت حقوق و انجام کاری برای مدت مشخص، به صورت موقت یا غیرموقت فعالیت می کند.

بیشتر بخوانید : راه دریافت حقوق و مزایای کارگر بدون قرارداد

تبصره ۱: برای کارهایی که به صورت غیرمستمر هستند، بیشترین مدت استخدام یک کارگر به صورت موقت باید توسط وزارت کار و کارهای اجتماعی تعیین و توسط هیات وزیران تصویب شود.

تبصره ۲: در صورتی که در قرارداد کار برای کارهایی که جنبه مستمر دارند، مدت زمان کار به صورت دقیق مشخص نشود، قرارداد به صورت دائمی در نظر گرفته می شود.

قرارداد کار شامل توافقاتی است که در آن حقوق و وظایف کارگر و کارفرما مشخص می شوند. شکایت از کارفرما می تواند مربوط به مواردی باشد مانند عدم پرداخت حقوق، تخلفات در رعایت شرایط کاری، تبعیض نژادی یا جنسیتی، یا سایر نقض های حقوقی که در قرارداد کار تعیین شده است.

شرایط و شیوه قسخ قرارداد

با توجه به تبصره در خصوص شکایت از کارفرما بدون قرارداد در صورت وجود قرارداد کار کتبی، قرارداد به صورت چهار نسخه تنظیم می شود. یک نسخه از قرارداد به اداره کار محل ارسال می شود، یک نسخه به کارگر ارائه می شود، یک نسخه به کارفرما داده می شود و نسخه دیگر در اختیار شورای اسلامی کار در اردوگاه های بدون شورا قرار می گیرد و نماینده کارگر نیز از این نسخه آگاه می شود. این نسخه ها به منظور داشتن مدارکی قابل استناد برای مواجهه با مسائل مرتبط با قرارداد و برای حفظ حقوق و تعهدات طرفین تهیه می شوند.

نداشتن قرارداد چه طبعاتی دارد؟

بدون شک، نداشتن قرارداد در بین کارگر و کارفرما می تواند احتمال باخت در دعواهای مالی و حقوقی را برای کارفرما بیشتر کند و عواقب جبران ناپذیری برای کارفرما به همراه داشته باشد. زمانی که قرارداد کار وجود نداشته باشد، زمان شروع و پایان کار مشخص نخواهد بود و این به معنای همکاری دائمی بین کارگر و کارفرما است که از نظر قانونی می تواند برای کارفرما عواقبی داشته باشد.

ضمناً، در صورت عدم وجود قرارداد، جزئیات پرداختی ها از سوی کارفرما به کارگر مشخص نخواهد بود و کارگر می تواند در شکایت خود هر میزان پرداختی را ادعا کند. در قرارداد، تمام جزئیات مربوط به پرداخت ها و تعهدات طرفین مشخص می شوند و وجود قرارداد احتمال ادعاهای مالی و شکایت های کارگر از کارفرما را به طور قابل توجهی کاهش می دهد.

به همین دلیل، توصیه می شود همواره قرارداد کار را بین کارگر و کارفرما تنظیم کرده و جزئیات مربوط به حقوق، تعهدات و شرایط کار را به طور دقیق در آن مشخص نمود.

تخلفات کارفرما

در صورتی که کارفرما تخلفاتی از قبیل عدم پرداخت دستمزد و حقوق کارگر، تعویق در پرداخت آن، عدم پرداخت حقوق کارآموزی کارگر، مانع شدن از بازگشت کارگر به کار در صورت عدم مانع قانونی برای بازگشت وجود داشته باشد، می توان تعهداتی را برای کارفرما تعیین کرد:

پرداخت حداقل ۵۰ درصد از حقوق ماهیانه به خانواده کارگر تا زمان مشخص شدن نتیجه دادرسی.
در صورت پایان قرارداد کار برای کارگری که حداقل یک سال یا بیشتر به کار مشغول بوده است، پاداش پایان کار به اندازه یک ماه حقوق برای هر سال سابقه کار، براساس آخرین حقوق وی پرداخت نشود.
در صورتی که کار بر روی توانایی های جسمی و ذهنی کارگر تأثیر منفی داشته و قرارداد کار به اتمام رسیده باشد، کارفرما می بایست برای هر سال سابقه خدماتی که کارگر داشته، دو ماه حقوق آخرین دوره کاری را به عنوان سنوات پرداخت نکند.

این تعهدات به منظور حفظ حقوق و مزایای کارگر در صورت تخلفات کارفرما ایجاد شده است. البته برای اعمال این تعهدات، لازم است مطابق با قوانین و مقررات مربوطه، مراحل قانونی و دادرسی صورت گیرد.

تازه ترینها