تجمع مایع بعد از عمل ابدومینوپلاستی

ابدومینوپلاستی چیست؟

دلایل زیادی وجود دارد که چرا افراد تحت عمل جراحی ابدومینوپلاستی قرار می‌گیرند. با این حال، دلیل شماره یک، از بین بردن چربی های شکمی است. این کار با از بین بردن چربی های اضافی و پوست شکم صاف تری به شما می دهد. عضلات شکم روی دیوار نیز با این روش سفت می شوند. به همین دلیل است که این روش برای زنان بسیار محبوب است. این باعث می شود بدن آنها شبیه به حالت قبل از بارداری باشد.

البته توجه داشته باشید که جراحی شکم یک برنامه کاهش وزن نیست و نباید به عنوان یک روش کاهش وزن از آن استفاده کرد. همچنین اگر خانمی قصد باردار شدن مجدد دارد، باید عمل جراحی شکم را تا زمانی به تاخیر بیاندازد که دیگر برنامه ای برای بچه دار شدن نداشته باشد. همچنین احتمال ایجاد اسکار طولانی بعد از عمل جراحی شکم وجود دارد، بنابراین قبل از انجام عمل به این موارد توجه کنید.

تحقیقات صورت گرفته در خصوص تجمع مایع بعد از عمل ابدومینوپلاستی

گزارش ها نشان می دهد که در ۶۵۲ بیمار تحت عمل ابدومینوپلاستی، بدون لیپکتومی ساکشن، بروز هماتوم کوچک و تشکیل سروزنگوینیوس ۲.۵٪ نیاز به مداخله جراحی و ۳.۳٪ فقط نیاز به آسپیراسیون داشت. عمل لیپکتومی ساکشن با ابدومینوپلاستی، از ژانویه ۱۹۸۴ تا ژانویه ۱۹۸۸، نشان داد که سروما در ۳۲۷ بیمار، حدود ۱.۲٪ رخ داده است. با این حال، در این نظرسنجی، ما معتقدیم که باید حوادثی از سروما وجود داشته باشد که شناسایی نشده یا کمتر گزارش شده باشد.

علت دقیق تشکیل سروما نامشخص است، اما به نظر می رسد که علت آن از بین رفتن مداوم عروق لنفاوی و تجزیه بافت چربی است.

استفاده از کانول‌ هایی با قطر کمتر و درن‌ های مکش مؤثر و پانسمان ‌های فشاری به کاهش بروز سروما کمک کرده ‌اند. در ابتدا مایعی که تخلیه می شود فقط خون است. پس از یک یا دو روز، مایع به یک مخلوط خونی تبدیل می شود و سپس با گذشت زمان (معمولاً ۳ تا ۵ روز) مایع شفاف می شود. سروما مایع شفافی است که از خون جدا می شود. این در واقع یک پلاسمای خون است که فیبرینوژن در فرآیند لخته شدن از آن خارج شده است. سروما معمولا در قسمت تحتانی شکم تشکیل می شود، اما می تواند در پهلوها و بالای شکم نیز ایجاد شود. معمولاً یک وضعیت خود محدود شونده است.

علاوه بر سروما، برخی از مایعات تشکیل دهنده محلول متورم کننده نیز به صورت مایع شفاف خارج می شوند و بدیهی است که به دلیل قطع شدن برخی از کانال های لنفاوی، تخلیه لنفاوی وجود دارد. ابدومینوپلاستی – لیپکتومی ساکشن انجام می شود و نباید به عنوان یک عارضه در نظر گرفته شود. با این حال، اگر بیش از چند روز پس از برداشتن درن ادامه یابد، باید به عنوان یک عارضه درمان شود.

درمان انتخابی آسپیراسیون مکرر، معمولاً هر ۲ تا ۳ روز و استفاده از یک پانسمان فشاری تا رفع کامل مشکل است. قرار دادن مجدد درن ارزش کمی دارد یا اصلاً ارزش ندارد. بدیهی است که بیمار باید از نظر عفونت احتمالی تحت نظر باشد. اگر اقدامات محافظه کارانه نتایج خوبی به همراه نداشت، اقدامات تشخیصی شامل سی تی اسکن، سونوگرافی یا تزریق مواد رادیواپک برای مشخص کردن اندازه حفره انجام می شود. در نهایت ممکن است مداخله جراحی لازم باشد.

لیپکتومی ساکشن شانس تشکیل سروما را به دلیل مقادیر زیادی مایع تزریق شده قبل از ساکشن و همچنین به دلیل حرکت مکانیکی کانولا افزایش می دهد و باعث تجزیه بیشتر بافت چربی می شود. هنگام استفاده از اولتراسوند، تشکیل سروما شایع تر و گسترده تر است. به احتمال زیاد این به دلیل افزایش کاربرد انرژی به بافت نرم است. ساکشن با کمک قدرت نیز به دلیل ارتعاش گسترده ابزار، امکان و وسعت تشکیل سروما را افزایش می دهد. استفاده گسترده از کوتر و همچنین استفاده از کانولای تیز، احتمال تشکیل سروما را افزایش می دهد.

پاتوفیزیولوژی سروما

سروما یک مجموعه مایع، غنی از نوتروفیل ها و پروتئین با ویژگی های اگزودا است. علت کاملاً شناخته شده نیست و احتمالاً یک موضوع چند عاملی است. در میان مکانیسم‌ های دخیل در تشکیل سروما، به نظر می‌رسد کالبد شکافی، جدا شدن و برش فلپ‌ های فاسیو کوتانئوس و در نتیجه آسیب به بخش لنفاوی، از عوامل اتیولوژیک کلیدی باشند.

از دست دادن فلپ پوستی شکم و غلاف رکتوس منجر به ایجاد فضای مرده ای می شود که مایع می تواند تخلیه و جمع شود. اگر مجموعه‌های کوچک مایع را بتوان به‌طور خودبه‌خود جذب کرد، مقادیر بیشتر ممکن است فشار را افزایش دهد و باعث از بین رفتن زخم، نکروز و عفونت شود که منجر به عوارض قابل‌توجه و تاخیر در بهبودی می‌شود .

خطرات تجمع مایع بعد از عمل ابدومینوپلاستی

عوامل مستعد کننده اصلی بیمار در ارتباط با ایجاد سروما چاقی و کاهش وزن زیاد است. بروز سروما در بیماران چاق به طور قابل توجهی بالاتر است و تقریباً به ۴۰ درصد می رسد. مشاهده شده است که دیابت، سیگار کشیدن و فشار خون بالا باعث افزایش میزان عوارض عمومی پس از ابدومینوپلاستی می شوند. حتی اگر این عوامل مستعد تشکیل سروما باشند، هیچ مدرک مبتنی بر شواهدی مبنی بر اثر مستقیم بر تشکیل سروما وجود ندارد. در روش فعلی ما، بیماران چاق به طور معمول قبل از عمل از خطر عوارض مربوطه مطلع می شوند. از افراد سیگاری خواسته می شود که از ۱ ماه قبل از عمل، سیگار را قطع کنند یا کاهش دهند.

یکی از عارضه های جانبی طبیعی بعد از ابدومینوپلاستی، ورم بعد از عمل ابدومینوپلاستی است. این ورم موقتی است و معمولا از بین میرود. با این حال عفونت های احتمالی و عدم پیروی از دستور پزشک منجر به اتفاقات ناخوشایندی میشود. اگر تمایل به خواندن در مورد این عارضه دارید میتوانید به سایت دکتر ایزدپناه مراجعه نمایید.

چه چیزی باعث تجمع مایع بعد از ابدومینوپلاستی می شود؟

هنگامی که رگ ‌های خونی و لنفاوی از طریق روند طبیعی عمل ‌های جراحی تهاجمی آسیب می‌بینند، بدن پاسخ التهابی نشان می‌دهد و در نتیجه مایع شفاف تولید می‌شود.

بدن قادر است هر روز مقدار مشخصی از این مایع التهابی را جذب کند. هنگامی که مایع با سرعت بیشتری نسبت به جذب بدن تولید می شود، مایع می تواند در ناحیه ای که عمل جراحی انجام شده است جمع شود و منجر به ایجاد سروما شود.

علائم تجمع مایع بعد از ابدومینوپلاستی چیست؟

·         برخی از شایع ترین علائم سروما عبارتند از:

·         تورم

·         التهاب

·         لطافت

·         کبودی

درمان تجمع مایع بعد از عمل ابدومینوپلاستی

همه سروماها نیاز به درمان ندارند. برای سروماهای کوچک، بدن به طور طبیعی مایع را در طول زمان بازجذب می کند.

معمولاً برای کاهش مایع موجود در حفره سروما و جلوگیری از جمع‌آوری مایع جدید، سروم ‌های بزرگ ‌تر باید درمان شوند. توجه داشته باشید که سروما فقط باید توسط پزشکان مجرب درمان شود و بیمار نباید اقدام به آن کند.

·                     آسپیراسیون

پزشک مایع سروما را با قرار دادن یک سوزن زیرپوستی در حفره سروما و آسپیراسیون مایع با یک سرنگ خارج می کند. این اولین گزینه درمانی برای تخلیه سروما است و ممکن است نیاز به آسپیراسیون های متعدد در طی چند روز تا چند هفته داشته باشد زیرا ممکن است سروما عود کند.

·         محل تخلیه

برای سروماهایی که به دنبال تلاش‌ های متعدد آسپیراسیون به عود ادامه می‌دهند، می‌ توان یک درن از طریق پوست به داخل حفره سروما قرار داد.

·         تزریقات

برای سروماهای سرسختی که پس از تلاش‌های متعدد آسپیراسیون و قرار دادن ساکشن درن، عود می‌کنند، ممکن است مواد خاصی مانند آنتی‌بیوتیک ‌ها (tetracycline و doxycycline) به حفره سروما تزریق شوند. تزریق این مواد باعث تحریک پوشش حفره سروما شده و در نتیجه باعث التهاب می شود. این التهاب باعث تشکیل بافت اسکار می شود که می تواند به از بین بردن حفره سروما کمک کند.

·                     عمل جراحی برای برداشتن سروما

سروماهای مزمن که در طول هفته ها و ماه ها باقی می مانند و علیرغم تخلیه منظم و سایر درمان ها برطرف نمی شوند، ممکن است نیاز به مداخله جراحی داشته باشند. این جراحی شامل برداشتن هر گونه بافت اسکار موجود، بخیه زدن بافت ها به هم برای از بین بردن حفره است.

چگونه می توان از تجمع مایع بعد از ابدومینوپلاستی جلوگیری کرد؟

·         برای جلوگیری از ایجاد سروما، جراحان اغلب لوله های درن را در محل درمان جراحی نصب می کنند تا از تجمع مایع در طول فرآیند بهبودی بکاهند.

·         متأسفانه، سروماها معمولاً پس از برداشتن درن ها تشکیل می شوند.

·         در طول برخی از روش‌های جراحی مانند ابدومینوپلاستی، جراح ممکن است بافت ‌های پوشاننده را به بافت ‌های زیرین بخیه بزند تا از ایجاد سروما جلوگیری کند.

·         جراحان اغلب استفاده از لباس های فشرده را برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به سروما توصیه می کنند.

جمع بندی

عمل‌های ترمیمی و زیبایی پیچیده و سخت هستند. اگر می‌خواهید که زیبایی را به خود هدیه دهید، این کار را به دکتر کامبیز ایزدپناه بسپارید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه انواع جراحی‌های زیبایی، مقالات سایت را به نشانی www.drkambiz-izadpanah.com مطالعه نمایید. همچنین برای مشاهده نمونه کارهای دکتر پیج اینستاگرامدکتر ایزدپناه ایشان را دنبال نمایید.

• برنامه تولید نان کامل را با قدرت ادامه می دهیم
• طرز تهیه ۸ نوشیدنی بی نظیر برای لاغری