اوقات فراغت، فرصتی برای مهارت آموزی کودکان و نوجوانان/ لحظات نابی که نباید به بطالت برود

به میدان گمرک در یکی از مناطق جنوبی سطح شهر رفتیم و با برخی از همین کودکان گفتگو‌های کوتاهی داشتیم؛ یکی از آن‌ها گفت: کارم موتورسازی است. تعویض روغن، جلوبندی و کمک‌ فنر موتور را یاد گرفتم و توانایی تعمیر بسیاری از موتور‌ها را دارم. کارم بیشتر موتور‌های تریل است، من از بچگی شوق داشتم که موتور ساز شوم.

کودکان و نوجوانی که ضمن پر کردن اوقات فراغتشان تخصص‌های فنی را نیز یاد می‌گیرند؛ اما وقتی صاحب کار یکی از همین بچه‌ها گفتگو می‌کنیم، معتقد است که بچه‌ها از ابتدا باید کار فنی را یاد بگیرند نه اینکه صرفا یک کارگر ساده باشند؛ چون فایده و خروجی مناسبی ندارد. اینجا برخی از بچه‌ها بودند که طی ۵ ماه به یک سرکارگر خوب و ماهر تبدیل شده اند. اما در مقابل کودکان و نوجوانانی هم هستند که اوقات فراغت خود را به بطالت می‌گذرانند، به پارک شهر یکی از بوستان‌های نسبتا شلوغ پایتخت رفتیم؛ یکی از همین کودکان و نوجوانان گفت: کار خاصی انجام نمی‌دهیم. البته کودکان و نوجوانی هم هستند که نه تنها کار نمی‌کنند، بلکه ایام خود را به بطالت می‌گذارنند و حتی دوران اوقات فراغت خود را با بزهکاری سپری می‌کنند. نوجوانانی که از بهترین روز‌های زمان زندگی شان بهره لازم را نمی‌برند.

حدیث مظفریان کارشناس مسائل کودک و خانواده در گفتگو با خبرنگار ما گفت: طبق بررسی‌های کارشناسان و متخصصان حوزه اجتماعی بهترین سن برای پیدا کردن و یاد گرفتن یک مهارت بین ۷ تا ۱۴ سال است، از ۱۴ تا ۲۱ سالگی سن مناسبی برای کسب تجربه است، اگر والدین شاغل هستند و یک حرفه‌ و استعدادی دارند بسیار خوب است که کودکان را در مواقعی با خود همراه کنند و مسئولیت‌های متعددی به آن‌ها بدهند.

حال نقش خانواده برای آینده فرزندانشان پر رنگ‌تر دیده می‌شود، خانواده‌هایی که می‌توانند با برنامه ریزی مناسب و خوب آینده روشنی را برای نوجوانان حال و جوانان آینده ترسیم کنند.